ԱԺ ԲՀԿ խմբակցության պատգամավոր Վարդան Ղուկասյանը՝ անդրադառնալով խորհրդարանում վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի հայտարարությանը, որն ըստ էության, իրեն էր վերաբերում, ասել է.
«« Գիտե՞ք դրա ապացույցը, որն է. ոչ թե պարոն վարչապետն է հիմա առանց կաշառքի ու կեղծիքի ընտրվել, այլ ես եմ ընտրվել էն ժամանակ առանց կեղծիքի և առանց կաշառքի: Իր քաղաքական հենարան, մեծ եղբայր հանդիսացող ՀՀՇ-ն 1996թ., երբ մենք հաղթեցինք, ամբողջ պետական ապարատով էդ արկղերը վերցրին ու դրեցին աջ կողմը ու անցավ մեկ այլ թեկնածու: Եվ թալանը կատարվել է ՀՀՇ-ի ժամանակ, ՀՀՇ-ի բարձրաստիճան բոլոր ղեկավարների: Էնքան գումար էր եկել ՀՀ, որ ոչ միայն Գյումրին կկառուցվեր, այլ երեք անգամ ՀՀ-ն կկառուցվեր, 37 գործարան թալանվեց: Ինքը, որտեղից որ ծնվել է, նրանք են թալանել»:
«ՉԻ». Ուշադրություն դարձրեք. Նիկոլ Փաշինյանը Վարդան Ղուկասյանին անվանել է Գյումրիի կեսը թալանած կեղեքիչ, հանցագործ, Վարդան Ղուկասյանը հակադարձում է. թալանչին ՀՀՇ-ն է: Սա՝ Վարդան Ղուկասյանին վերագրվող հանցագործությունների օբյեկտիվության մասով: Մարդը փաստարկ չունի, ստիպված ՀՀՇ-ի մասին լոլոներ է կարդում:
Բայց սա չէ էականը: Էականն այն է, որ հեղափոխությունից հետո չարվեցին քայլեր, որպեսզի հանցագործների, քրեական բարքերի, օրենքով գողերի համար ուշքները գնացողների մուտքը դեպի քաղաքականություն, էլ չենք ասում՝ խորհրդարան, իսպառ բացառվեր:
Էականն այն է, որ Գյումրիի քաղաքապետի պաշտոնում այդ քաղաքի ամենահարուստ մարդկանցից մեկը դարձած անձը մինչև հիմա «գժի» թուղթը ճոճելով, խորհրդարանում գողական կյանք է գովերգում, այդ կյանքին կարոտ է մնացել, մինչդեռ վաղուց արդեն պետք է լիներ այնտեղ, որտեղ այդ կյանքն է եռում:
Էականն այն է, որ Վարդան Ղուկասյանն ու իր ընտանիքը բազմաթիվ քրեական պատմությունների կիզակետում են հայտնվել, բայց մարդը այդ ամենի համար պատասխանատվության ենթարկվելու փոխարեն, Աստվածաշնչից է խոսում:
«Չորրորդ իշխանություն», թիվ 9, 2019