Այսօր Արցախի անվտանգության խորհրդի նախկին քարտուղար Վիտալի Բալասանյանը մամուլի ասուլիսում հայտարարեց, թե Արցախի հարցում Նիկոլ Փաշինյանի վարած քաղաքականությունը, ՀՀ այսօրվա իշխանությունների վարած քաղաքականությունը Արցախի հարցի վերաբերյալ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի քաղաքականության շարունակությունն է:
Պրեֆերանս խաղում այսպիսի արտահայտություն կա. «Չունես ոչինչ, խաղա քյարփինջ»: Արդեն 30 տարի է, քաղաքական դաշտում մարդիկ իրենց գաղափարական սնանկությունը, համոզմունքների բացակայությունը, տգիտությունը քողարկելու ամենահարմար տարբերակը շարունակում են կիրառել: Եթե մարդը ասելիք չունի, մեջը դատարկ է, ուրեմն պետք է խոսի Լևոն Տեր-Պետրոսյանից:
Հարցնում են տնտեսությունից, թե բա՝ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը, հայ-թուրքական հարաբերություններ՝ էլի Լևոնը, ու այսպես շարունակ: ՀՀ Առաջին նախագահն այսօր ակտիվ քաղաքականությամբ չի զբաղվում, երկրի ղեկավարն էլ Նիկոլ Փաշինյանն է, որի դեմ մի ամբողջ պատերազմ են հայտարել քոչարյանական-սերժական քարոզչամեքենան ու նրանց սպասարկող վարձկանները: Ու հիմա գնալով շատանալու են այդ զառանցանքները, թե Նիկոլ Փաշինյանը Տեր-Պետրոսյանի կադրն է, հետո՝ Արցախի հարցում տարվող քաղաքականության շարունակողը, շուտով կասեն, որ Նիկոլը Լևոնի հետ թաքուն հանդիպում է, քննարկում Արցախը ծախելու հնարավորությունները:
Վիտալի Բալասանյանն էլ համալրեց այդ վարձկանների շարքը: Մենակ չասեն, ամոթ է, Արցախի հերոս է, սա է, նա է. Վիտալի Բալասանյանն իր ռազմական անցյալը մի քանի օրում փոշիացրեց. նախկին հերոսը դարձել է էժանագին բամբասչի, ու թե ամաչելու բան կա, մենք պիտի ամաչենք, որ նման հերոսներ ենք ունեցել:
Այսօր նաև այս «հերոսը» (իսկ մենք այլևս չենք կարող առանց չակերտների նրան հերոս համարել), նաև հայտարարել է Քոչարյան-Սերժ Սարգսյան տանդեմի հաջորդ թեզը. թե Աղդամը թաքուն են գրավել, որ Տեր-Պետրոսյանը չիմանա, որ Առաջին Նախագահը դեմ էր: Քելբաջարն էլ են թաքուն գրավել, դա էլ պարզվեց:
Ընդամենը օրեր առաջ ուշագրավ մի տեսանյութ հրապարակվեց, որտեղ Վազգեն Սարգսյանը պատմում էր, թե ինչ քայլերի է գնացել Լևոն Տեր-Պետրոսյանը արցախյան պատերազմում մեր բանակին զենք-զինամթերքով ապահովելու համար, և ինչ արդյունքների է դա բերել:
Սպանես, Վիտալի Բալասանյանն այս մասին ծպտուն չի հանի: Իրեն հարցնես, կպատասխանի, որ զենքերը իրենք իրենց էին Արցախ հասնում, որ հակաօդային պաշտպանության համակարգերը թաքուն են բերել, օրինակ՝ Բրազիլիայից, որ ռազմական ուղղաթիռները, տանկերը, դիզվառելիքը հողի միջից էին հանում: Ամեն ինչ կասի, միայն թե հանկարծ չնկատի Տեր-Պետրոսյանի ու նրա թիմի ավանդը արցախյան հերոսամարտում: Ուրացողության այս ալիքը մարդկանց դրդում է նման անբարո վարքագծի: Մինչև վերջին խազը սրանք ուրանալու են ամեն ինչ, ոչ մի սրբություն հաշվի չեն առնելու:
Մեկնումեկդ տարեք ու Վիտալի Բալասանյանին ցույց տվեք, թե ինչպես էին ժամանակին իրենք օրհնում Տեր-Պետրոսյանին՝ պատերազմի հաղթանակների համար: Տեսեք, թե Քոչարյանը 1996 թվականի սեպտեմբերին ինչ էր ասել, մեջբերենք.
«Այսօր ԼՂՀ-ն կայացած հանրապետություն է, որն ունի ինքնուրույն տնտեսություն, մարտունակ բանակ, ներքին կայուն իրավիճակ և հարգանք միջազգային հանրության կողմից: Մեզ համար պարզ է, որ այս ամենը դժվար թե լիներ, եթե մեր թիկունքում չլիներ Հայաստանը: Մի քանի օրից մենք կնշենք նաև Հայաստանի անկախության հռչակման 5-ամյակը, և ես կուզեի շեշտել Հայաստանի նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի ներդրումը մեր բոլոր հաջողություններում: Առանց նրա հստակ դիրքորոշման, առանց փոխհամաձայնեցված քաղաքական քայլերի, մենք դժվար թե կարողանայինք ունենալ այն, ինչ ունենք: Դա ԼՂ-ում հասկանում են բոլորը, և ինձ թվում է, որ Հայաստանում և սփյուռքում նույնպես»:
Մեզ դժվարությամբ ենք զսպում, որպեսզի ավելի կոշտ բառեր չասենք նման ուտող-ուրացող մարդկանց հասցեին: Դա թողնենք Մարինա Պողոսյանին, նրա մոտ լավ է ստացվում:
Իսկ ամենադիպուկը սրանց մասին Վանո Սիրադեղյանն է ասել. «Ընկերոջ ուրացողությունն ավարտվում է հայրենիքի ուրացողությամբ»:
Հ.Գ. 2012 թվականի Արցախի ընտրությունների նախաշեմին, որպես Արցախի նախագահի հիմնական մրցակից թեկնածու՝ Վիտալի Բալասանյանը իր ֆեյսբուքյան պաշտոնական էջում ՀՀ ղեկավարներից միայն առաջին նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի հետ՝ 1995 թվականին Արցախում արված լուսանկարն էր տեղադրել:
