«Երբեմն մեր կուսակցության անդամները, նույնիսկ ԱԺ պատգամավորները այնպիսի բաներ են գրում, որ ուզում ես պատուհանը բացես ու....»: Ահա այսպիսի խոստովանություն արեց այսօր կառավարության նիստի ժամանակ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը:
«ՉԻ». Միանշանակ համաձայն ենք պարոն Փաշինյանի հետ: Մեզ նույնպես երբեմն նման մտքեր են այցելում: Եվ եթե ինքնասպանությունների թիվն աճի, առանձնապես հետազոտություն պատվիրելու կարիք չի լինի: Իշխանական պատգամավորները լուրջ լումա ունեն այդ գործում:
Բայց պարոն Փաշինյան, այդ մարդիկ նախկին ռեժիմի մնացուկները չեն, ավանդույթի ուժով չեն հայտնվել այնտեղ, իներցիայով չեն դարձել պատգամավոր: Նրանց դուք եք ընտրել, ձեր քասթինգի արդյունքում են նրանք աշխատում ԱԺ-ում: Ումից եք բողոքում, դա էլ հո Սերժ Սարգսյանի մեղքը չէ:
Ասել եք Ա-ն, ասեք նաև Բ-ն: Խոստովանեք, որ ձախողվեցիք անցյալ տարվա իշխանական ուժի ցուցակը կազմելիս: Խոստովանեք, որ շատերին դուք էլ չէիք ճանաչում, վստահեցիք ձեր մտերիմ շրջապատին, կիրառեցիք այսպես կոչված 1+1 սկզբունքը: Երբ ձեր մտերիմը բերեց իր մտերիմին: Եվ ի վերջո ունենք պատգամավորներ, որոնց խոսելու դեպքում, հանրության շաքարը բարձրանում է, որովհետև գիտեն՝ կասեն բաներ, որ գլխացավանք կդառնան ձեր համակիրների համար:
Ինչու Հովիկ Աղազարյանի կամ Հայկ Սարգսյանի համար չգտաք մեկ այլ գործ, որ կապ չունենար խոսելու կամ գրելու հետ: Ինչու Սոֆյա Հովսեփյանին բերեցիք խորհրդարան, եթե այդ տիկինը համաձայն չէ ձեր ոչ մի գաղափարին և մոտեցմանը: Ինչու Լուսինե Բադալյանի համար Հ1-ում մի լավ հաղորդում չբացեցիք, որ նա ստիպված չլիներ հակաքաղաքագիտական մտքեր տիրաժավորելուց: Ինչու չթողեցիք, որ մշակույթը մնա Լիլիթ Մակունցի մեջ, այլ թույլ տվեցիք ստանձնի մի պատասխանատվություն, որ ընդհանրապես նրա քաշային կատեգորիայի հետ չի բռնում: