Կարդացեք Չարենց. Պատմության քառուղիներով

Օ, ՉԻ ԵՂԵԼ ՄԵՐ ԳԱՅԼԸ ՊՂՆՁՅԱ
ԵՎ ՈՉ ՄԱՐՄԱՐԻՈՆՅԱ, ԵՎ ՈՉ ԱՆԳԱՄ ՔԱՐԵ,-
ՆԻՀԱՐ, ԿՈՂԵՐԸ ԼԵՐԿ, ՆԱ ԱՆՑԵԼ Է ԱՆԾԱՅՐ
ՏԱՓԱՍՏԱՆՆԵՐ, ՄԻՆՉԵՎ ՆԱ ՀԱՆԳԻՍՏ Է ԱՌԵԼ
ԱՅՍ ՄԱՍԻՍԻ ՀԱՆԴԵՊ ԱՆԻՐԱԿԱՆ,
ԱՅՍ ԽՈՐՇԱԿՅԱԼ, ԱՆԴՈՒՌ ԱՐԱՐԱՏՅԱՆ ԴԱՇՏՈՒՄ,
ԵՎ՝ ԼՈՒՍՆԻ ԴԵՄ ՆՍՏԱԾ՝ ՆԱ ԵՐԿԱՐ
ՈՌՆԱՑԵԼ Է ԻՐ ՎԻՇՏԸ ԱՆԿՇՏՈՒՄ,-
ՈՌՆԱՑԵԼ Է ԱՆՁՈՒԿ ԻՐ ՏԱՌԱՊԱՆՔԸ,
ԱՆԱՍՆԱԿԱՆ ԻՐ ՔԱՂՑԸ,- ԵՎ ՈՌՆՈՑԸ ՆՐԱ
ԴԱՐՁԵԼ Է ՀԻՄՆԸ ՄԵՐ ԱՆԱՐՁԱԳԱՆՔ -
ՈՒ ԴԱՐԵՐՈՎ ՀՆՉԵԼ ՄԵՐ ՊԱՏՄՈՒԹՅԱՆ ՎՐԱ ...