ՊԱՏԱՀԱԿԱՆ ԺԱՄԻ... ԿՈՓԵ՞Լ ԵՆՔ ՄԵՆՔ
ՄԵՐ ԽՈՀԵՐՆ ԱՐԴՅՈՔ ԱՇԽԱՏԱՆՔԻ ԲՈՑՈՒՄ,
ԿՌԵ՞Լ ԵՆՔ ԽՈՍՔԸ ՄԵՐ, ՈՐՊԵՍ ՊՈՂՊԱՏ,
ՈՐ ՆԱ ՏՈԿԱ, ԿԻԶՎԻ, ՈՒ ԱՆԴԱԴԱՐ ՇՈՂԱ
ՍԵՐՈՒՆԴՆԵՐԻ ՍՐՏՈՒՄ... ԵՎ ՀՆՈՑՈՒՄ
ԱՅՍ ՕՐԵՐԻ, ՈՐ ՄԵԶ ՀՐԿԻԶՈՒՄ ԵՆ ԱՆԴՈՒԼ,
ՀՐՈ՛Վ, ՀՐՈ՛Վ ՍՐԲՈՒՄ ՄԵՐ ՊԻՐԿ ՈԳԻՆ -
ՏՔՆԵ՞Լ ԵՆՔ ՄԵՆՔ ԱՐԴՅՈՔ ԱՇԽԱՏԱՆՔՈՎ ՀԱՆԴՈՒԳՆ,
ՈՐ ՄԵՐ ԳՈՐԾԻ ՎՐԱ ԺԱՆԳ ՉՉՈՔԻ...
Լենինգրադ, 10.16.1929