ԺԱՄԱՆԱԿԸ Ե՛Տ ԷՐ ԹՌՉՈՒՄ ԱՐԴԵՆ ԽՈՒԼ ԱՇԽԱՐՀԻ ՎՐԱՅՈՎ,
ՄԱՐԴԱԿԵՐՊ ԿԱՊԻ՛ԿՆ ԷՐ ԱՐԴԵՆ ԱՐՇԱՎՈՒՄ ՀԵՏՔԵՐԻՑ ՄԵՐ ՆՈՐԻՑ,-
ԵՎ ԼՈՒՍԻՆԸ, ԵԴԵՄ ԺՊԻՏՈՎ ԾԱՌԵՐԻ ԱՐԱՆՔԻՑ ՆԱՅՈՂ,
ՄԵԶ ԹՎՈՒՄ ԷՐ ՎՀՈՒԿ՝ ՀՄԱՅՈՂ, ՈՐ ՓՐԿՈՒՄ Է ՋՐԻՑ ՈՒ ՀՐԻՑ...
Կարդացեք Չարենց
#Tags / Պիտակներ
ՎԱՐԿԱՆԻՇ
Տարածեք