ԲԱՅՑ ԻՆՉ-ՈՐ ՓՈԽՎԵԼ Է ԱՆԴԱՐՁ:
ԱՅՆ ԺԱՄԱՆԱԿ ՈՒՐԻՇ ԷՐ: ԱՅՆ ԺԱՄԱՆԱԿ ՉԿԱՐ
ԱՅՍ ԼՌՈՒԹՅՈՒՆԸ ԿԱՐԾՐ:
ԵՎ ՉԷ՞Ր ԱՐԴՅՈՔ ԱՅՆ ԲԵՄԸ, ԱՅՆ ԹՂԹԵ ՍԱՂԱՎԱՐՏԸ
ԻՐ ՀԱՄԱՐ ԱՎԵԼԻ՛ ԻՐԱԿԱՆ,
ՔԱՆ ԱՅՍ ԳԻՇԵՐԸ, ԱՅՍ ԴԱՇՏԸ, ԱՅՍ ԶՐԱՀԱՊԱՏԸ ԲԱՐԴ,
ԱՅՍ ԵՐԿԱՐ ԿՈՇԻԿՆԵՐԸ ԻՐ ՀԱԳԱԾ ...
ԱՅՆ ՍՈՒՐԸ ԹԻԹԵՂԵ, ԱՅՆ ԱՎԱՐԱՅՐԸ ՍՈՒՏ-
ԻՐ ՄԱՆԿԱԿԱՆ ՄՏՔԻ ԵՎ ԻՐ ՍՐՏԻ ՀԱՄԱՐ
ՉԷ՞Ր ԱՐԴՅՈՔ ԿՅԱՆՔ ՄԻԱԿ ԵՎ ԳԱՂԱՓԱՐ ՄԻ ՍՈՒՐԲ,
Ե՛Վ ԳՈՅՈՒԹՅՈՒՆ, Ե՛Վ ԽՈՀ, Ե՛Վ ՈՒՂԻ ՄԻԱՆԳԱՄԱՅՆ...
ԵՎ ՄԻՆՉԵՎ ՕՐԸՍ ԻՐ ԿՅԱՆՔԸ, ՄԻՆՉԵՎ ԳԻՇԵՐԸ ԽԱՎԱՐ ԱՅՍ
ԵՐԲ ԱՆԵԼԻՔՆ ԻՐ ԻՆՔԸ ԴԵՌ ՉԳԻՏԵ-
ԱՆՕԳՆԱԿԱՆ ԲԵՄԻ ԱՅՆ ԱՎԱՐԱՅՐԸ,
ԱՅՆ ԴԱՇՏԸ ՉԷ՞ ՄԻԹԵ...
Զրահապատ «Վարդան զորավար»