Պատերազմի օրերին Հայաստանի տարբեր վայրերում կարելի էր այսպիսի պատկերներ տեսնել: Մարդիկ ինքնաբուխ ռազմաճակատի համար տաք հագուստ, սնունդ, առաջին անհրաժեշտության, հիգիենայի պարագաներ էին հավաքում: Ամենուրեք կար ոգևորվածություն, բարձր, մարտական տրամադրություն: Յուրաքանչյուրը փորձում էր իր լուման ներդնել հաղթանակի համար: Միասնականության բացառիկ մթնոլորտ էր:
Այս ամենը մնաց անցյալում: Կոտրվեց ոչ միայն մեր հայրենիքի, այլ նաև հանրության ողնաշարը: Այնքան հույս և հավատ կար իշխանությունների նկատմամբ, որ այդ հավատը փոշիացնելն արդեն ինքնին հանցանք է: Ժողովուրդն ամեն ինչ արել էր հաղթանակի համար, մինչդեռ պարտության համար պատասխանատուները մեղավոր են համարում բոլոր նախկիններին:
«Չորրորդ իշխանություն», թիվ 39, 2020