- Պարոն Թաթոյան, ձեզ հաճախ մեղադրում են մարդու իրավունքները սելեկտիվ պաշտպանելու մեջ: Ինչպե՞ս կհակադարձեք այդ մեղադրանքներին:
- Ուրեմն ձեզ կոռեկտ պահեք, իմացեք՝ ում հետ եք խոսում, մյուս անգամ ձեզ թույլ չտաք նման գնահատականներ հնչեցնել:
- Բայց գնահատական չհնչեցրեցինք, պարզապես հարց տվեցինք:
- Իմացեք՝ ում ինչ հարց եք տալիս: Հիշեք, որ իմ օրոք մարդու իրավունքների պաշտպանությունը մի ուրիշ կարգի հորիզոններ է նվաճել:
- Այդ դեպքում ի՞նչն էր ձեզ խանգարում նույն կերպ պաշտպանել քաղաքացիների իրավունքները նախորդ իշխանությունների օրոք:
- Անհամեմատելի բաներ եք ասում: Այս իշխանությունը առավոտից երեկո խախտում է մարդու իրավունքները, վիրավորում է նախորդ իշխանությունների այս կամ այն ներկայացուցչին: Իսկ նախորդները երբևէ իրենց թույլ չէին տալիս նման վարքագիծ, և ուրեմն իմ խառնվելու անհրաժեշությունը չկար:
- Այսինքն՝ դուք պնդում եք, որ քաղբանտարկյալների առկայությունը, ցուցարարներին ծեծելը և կամ Սարի թաղում երիտասարդ ցուցարարի աչքը հանելը մարդու իրավունքների ոտնահարում չէր:
- Իհարկե՝ ոչ: Դա գեղեցիկ ազգային ավանդույթ էր, և ես միջազգային գործընկերներին հենց այդպես էլ բացատրում էի: Բացատրում էի, որ եթե դեմ գնամ այդ սովորույթին, ինքս կզրկվեմ աչքից: Ավելի նպատակահարմար է չտեսնելու տալ, որպեսզի ևս մեկի՝ տվյալ դեպքում իմ տեսնելու իրավունքը չվերանա:
- Առաջիկայում ի՞նչ ծրագրեր ունեք:
- Օրինակ՝ ինձ շատ է մտահոգում, որ անընդհատ ասում են՝ մերժել ենք Սերժ Սարգսյանին: Դա մարդու իրավունքների կոպտագույն խախտում է: Իսկ եթե նրա հետ մի բան պատահի, նրա հոգեկան աշխարհը չդիմանա այդ հարվածներին, ո՞վ է պատասխան տալու: Առաջիկայում առաջարկելու եմ քրեորեն պատժել մարդու արժանապատվությունը ոտնահարող այդ որակման հեղինակներին: Ինչքա՞ն կարելի է հանդուրժել: