Անդրադառնալով Երևանում տեղադրվելիք նստարանների հարցին՝ քաղաքապետ Տիգրան Ավինյանը հայտարարել է, թե տրամաբանական է, որ այդ նստարանները, տեղից կախված, կարող են տարբեր գին ունենալ։
Եթե ադի-բուդի ծախող հայտնի Յոնջլախցի Վաղոն հայտարարեր, որ նույն ադի-բուդիի գինը կարող է տարբեր լինել, ասենք, Մալաթիայի շուկայում և Հյուսիսային պողոտայում՝ դա հասկանալի կլիներ (առավել ևս՝ որ Հյուսիսային պողոտայում դրա անունը կդնեին պոպ-կորն)։ Բայց երբ Տիգրան Ավինյանը հայտարարում է, թե նույն նստարանը քաղաքի տարբեր թաղամասերում տեղադրելու դեպքում կարող է տարբեր գներ ունենալ՝ սա, մեղմ ասած, հիմարություն է։ Չէ՞ որ արտադրողի համար էլ է միևնույնը, թե որ թաղամասում կտեղադրվի նստարանը, տեղադրողի համար էլ։
Բայց եկեք չշտապենք պրն Ավինյանի հայտարարությունը հիմարություն անվանել․ մարդը սովորական ՔՊ-ական պաշտոնյա է, հետևաբար՝ նման անհեթեթություններ դուրս տալով իր ուղիղ պարտականություններն է կատարում։ Ու հանկարծ չասեք, թե «հիմարություններ դուրս տվող» և «ՔՊ-ական պաշտոնյա» բառակապակցությունները հոմանիշներ են։ Եթե անգամ փաստացի հոմանիշներ են՝ ձևակերպումները, միևնույն է, կարևոր են։ Նույն մարդուն ասես «համբալ»՝ կվիրավորվի, ասես «հետիոտն բեռնափոխադրումների ոլորտի անհատ ձեռներեց»՝ իրեն շոյված կզգա։