«Մեր (այսինքն՝ Դաշնակցության) վզին որևէ մեկը… որևէ բան չի կարող փաթաթել». Իշխան Սաղաթելյան, Aravot.am, 05.05.2022։
«ՉԻ». «Երբ ես մտաբերում եմ այն դրութիւնը, որի մէջ էինք 1920 թ. Նոյեմբերին, ու ապա հարց եմ տալիս ինձ. աւելի լա՞ւ կլինէր արդեօք, եթէ բօլշևիկները այն ժամանակ չմտնէին Հայաստան ու թողնէին երկիրը իր բաղտին, մեր իշխանութեան տակ - պատասխանս բացասական է լինում. ոչ, աւելի լաւ չէր լինի, աւելի վատ կլինէր:
Արդէն այն ժամանակ էլ հասկանում էինք մեր դրութեան անելանելիութիւնը և սա էր պատճառը, որ Հայաստանի դռները լայն բաց արինք բօլշևիկների առջև»,- Հովհաննես Քաջազնունի, «Հ.Յ. Դաշնակցությունը անելիք չունի այլևս», Վիեննա, 1923:
Ընդամենն ասենք, որ այնպես են վզին փաթաթել, որ 1920-ին մտածում էին, թե հատկապես ում հանձնեն երկիրը և ում առջև բացեն հայրենիքի դռները: