Քռագետ Հայկ Մարտիրոսյանը գրել է. «Չկա ժողովուրդ: Կա մորթացու մսացու: Մսացու, որ դեռ արածելով` պարարտանում է»:
«ՉԻ». Այդպիսի մանյակներ կան, որոնց գործողությունների շարժառիթը ֆետիշն է: Այսինքն՝ մանյակ կա, որը հավաքում է կանանց «կալգոտկաները» ու դրանից հաճույք ստանում: Մարդ կա, որին հաճույք են պատճառում ջարդվող լամպերը:
Հիմա մեր էս քռագետի ֆետիշն էլ երևի ժողովրդին նախիր ու անասուն անվանելն է: Ինքը դրանից հաճույք է ստանում: Սա ֆետիշիզմի հազվադեպ տարածված տեսակ է, իսկ միգուցե՝ աշխարհում միակը:
Այնպես որ, նրա խոսքերը մեկնաբանելը մեր գործը չի, դրանով պետք է զբաղվեն բժիշկները: