Հարություն Հարությունյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է.
«Ինձ վերջին օրերին հաճախ են հարցնում՝ բաց կթողնե՞ն հոկտեմբերի 27-ի հիմնական ահաբեկչին: Ասեմ, որ չնայած երեկ մամուլում հայտնվեց նրա դիմումի լուրը, իմ համար անակնկալ չէր: Մի քանի տեղից մեսիջներ արդեն ստացել էի: Չգիտեմ՝ որքանով է ճիշտ, բայց ասում են՝ էս գործի քավորը կրկին ՀՀՇ-ամերձ շրջանակից է (անուն ազգանունը դեռևս չեմ գրում, բարոյականության հարց է, իսկ իշխանափոխությունը կամ հեղափոխությունը, ոնց կուզեք ասեք, ինձ անբարոյական չի դարձրել):
Ինչ-որ է, իմ կարծիքը հետևյալն է.
Հաշվի առնելով ինչ սորտի (տեսակի) մարդկանց հետ գործ ունենք, նաև նկատի ունենալով անցած տարիների ուղորդված շահարկումները, կարող եմ ասել, որ գործարքի գնալու են կամ արդեն գնացել են:
Արդեն ակնհայտ է դառնում, որ 1999 թ. Հոկտեմբերի 27-ը 2008թ. մարտի 1-ի նախավարժանքն էր»:
«ՉԻ». 5-րդ ալիքի խմբագրի հետ համաձայն ենք՝ հեղափոխությունը նրան անբարոյական չի դարձրել: Կուսությունից երկու անգամ չեն զրկվում, այն էլ 20 տարի հետո: Նիկոլ Փաշինյանը չէր կարող խլել նրանից այն, ինչ նա հաճույքով 20 տարի առաջ նվիրել էր Ռոբերտ Քոչարյանին:
20 տարի առաջ Նաիրի Հունանյանը ցուցմունք տվեց և ասաց, թե ովքեր են եղել դրսում իր աջակիցները: Դրանց թվում իր ուրույն տեղն ուներ Հարություն Հարությունյանը: Ռոբերտ Քոչարյանից անհավանական ջանքեր և երաշխիքներ պահանջվեցին, որպեսզի Հոկտեմբերի 27-ի ոճրագործը փոխի իր ցուցմունքները: Եվ հիմա, ահաբեկիչների աջակից-խմբագիրը խոսում է բարոյականության մասին: Գրեթե նույն տոնայնությամբ, ինչ խոսում և խմբագրում էր Հ1-ը 2008 թվականի փետրվար-մարտ ամիսներին: Դրանք կեղծիքի, մանիպուլյացիայի և ընդհանրապես տարրական բարոյականությունը վաղուց կորցրած մեկի մտքի ու գրչի արգասիքն էին: Դրանց մեծ մասը հերքվել է, այդ թվում՝ ՄԻԵԴ-ի վճիռներով:
Նույնը նա հիմա անում է 5-րդ ալիքում և պատահական չէ, որ այն իր գործունեության կարճ ժամանակահատվածում արժանացել է հանրության նողկանքին և բոյկոտին:
Ինչ վերաբերում է ստացված մեսիջներին: Իշխանափոխությունը կամ հեղափոխությունը, ոնց կուզեք ասեք, ոմանց մղել է տեսիլքների դաշտ: Մի քանի օր առաջ Ֆարմանյան Սամվելին շոգեբաղնիքի մշուշի մեջ քննիչ հայտնեցավ, իսկ հիմա սա է «մեսիջներ» ստանում:
Մենք իրապես մտահոգված ենք նախկին ռեժիմի պրոպագանդիստների հոգեկան վիճակով: Չէ՞ որ այդ սորտի մարդիկ իրենց փխրուն ուսերին կրում են աներևակայելի ծանրություն՝ պաշտպանել և արդարացնել Հոկտեմբերի 27-ի և Մարտի 1-ի կազմակերպիչներին: Եվ ամենևին պատահական չեն հոգեկան նման խափանումները: