ԱԺ ՔՊ խմբակցության պատգամավոր Մարիա Կարապետյանը ֆեյսբուքյան իր էջում տեղադրել է Ալիռեզա Ռոշանի բանաստեղծությունից մի հատված.
Պիտի ինձ տուն տանեմ,
պիտի տանեմ երեսը լվանամ,
տանեմ՝ հանգստանա,
մխիթարեմ՝ չմտածի,
ասեմ՝ կանցնի, որ չտխրի...
Պիտի ինձ տանեմ, քնեցնեմ.
ես հոգնած է:
«ՉԻ». Ալիռեզա Ռոշանը, իհարկե, լավ բանաստեղծ է, բայց նա կերազեր ունենալ այնպիսի հարուստ և կոլորիտային բառապաշար, ինչպիսին իր ստեղծագործության տակ գրված քոմենթներն են պարունակում:
Մեջբերումներ անել այդ գրառումներից չենք կարող, քանի որ դրանով կխախտենք ՀՀ բոլոր հնարավոր քրեական հոդվածները:
Բայց «ուրախացնում» է մեր քաղաքացիների անսահման երևակայությունը պատգամավորին հայհոյելու, անիծելու, նրա հետ բաներ-մաներ անելու գործում:
Նույնքան հարուստ և հյութեղ է նաև Մարիա Կարապետյանի պաշտպանների բառապաշարը: Հատկապես մեկը կա, ասում են՝ նրա մայրն է, բոլորի պորտը տեղն է դնում: Համացանցում արդեն մեջբերումներ են անում նրա մտքերից, տարածում դրանք և դրանով նպաստում հայոց լեզվի զարգացմանը:
Ձեռներս քոր է գալիս, բայց գոնե մի բան մեջբերելու շանս չկա: 18+ է:
Ամենահետաքրքիրը, որ Արցախը Ադրբեջանի մաս ճանաչած պատգամավորի հեչ «վեջն» էլ չի, թե իր մասին ինչ են գրում ու մտածում: