ԱԺ «Բարգավաճ Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Նաիրա Զոհրաբյանը՝ անդրադառնալով Սահմանադրական դատարանի շուրջ ստեղծված իրավիճակին, ասել է. «Եթե խոսում էինք, որ ժամանակին ՍԴ-ն գտնվում էր նախորդ, ապա դրա նախորդող իշխանության կրնկի տակ, ապա ինձ համար բացարձակապես կրունկը կարևոր չէ: Ես չեմ ուզում, որ հիմա էլ գտնվի այս իշխանության կրնկի տակ. ինձ համար տարբերություն չկա՝ կրունկը Ռոբերտ Քոչարյանինն էր, Սերժ Սարգսյանինը, թե կլինի Նիկոլ Փաշինյանինը: Դատական համակարգը չպետք է լինի որևէ իշխանության կցորդը»:
«ՉԻ». Ամեն ինչ ճիշտ է ասված, բացի մի բանից. Նաիրա Զոհրաբյանը այս խոսքերը չի ասել ոչ Ռոբերտ Քոչարյանի, ոչ՝ Սերժ Սարգսյանի օրոք: Այսինքն, երբ նրանք Սահմանադրական դատարանը պահում էին իրենց կրնկի տակ: Երբ կարող էին զանգահարել ՍԴ դատավորներին, սպառնալ, շանտաժի ենթարկել, կարգադրել, թե ինչ որոշումներ կայացնեն:
Ոչ մի անգամ ո՛չ Նաիրա Զոհրաբյանը, ո՛չ ԲՀԿ որևէ այլ անդամ չի ընդդիմացել Սերժ Սարգսյանի կողմից Սահմանադրությունը փոխելու և դրանով իր իշխանությունը հավերժացնելու ծրագրին: Ինչո՞ւ. որովհետև նման իշխանությունը միշտ ապահովելու էր իրենց տեղը խորհրդարանում, պատգամավորական աթոռներ էին միշտ ունենալու, խաղալու էին ընդդիմության դերը, ամեն ինչ ընտիր կլիներ:
Հիմա որքանո՞վ կարելի է անկեղծ համարել Նաիրա Զոհրաբյանի մտահոգությունները. թերևս, այնքանով, որքանով իրենց համար պարզ չէ, թե արդյո՞ք հաջորդ խորհրդարանական ընտրություններում տեղ կունենան: Եթե ունենան, ապա պրոբլեմ չկա, ուզում է, ՍԴ-ն թեկուզ լուծարեն: