Քաղաքագետ Ստեփան Դանիելյանն իր ֆեյսբուքյան էջում գրել է. «Եթե Ադրբեջանի հետ գաղտնի բանակցություններ են ընթացել (իսկ ես դրանում վստահ եմ ու գիտեի դրանց մասին մինչև այդ հրապարակումը), ապա պետք է որոշ հստակություն մտցնել Իրենց Քայլի պատգամավորների համար»:
«ՉԻ». Ուղղակի հիշեցնենք, թե խնդիրն ինչի մասին է: Ուրեմն, ադրբեջանական, շեշտում ենք՝ ադրբեջանական haqqin.az-ը տեղեկություն էր հրապարակել, թե 2018 թվականի հուլիս-օգոստոս ամիսներին Արսեն Խառատյանը դիմել է Ադրբեջանի կառավարական աղբյուրին` առաջարկելով սկսել ուղիղ բանակցություններ, և այդ ընթացքում թողել է վարչապետի խորհրդականի պաշտոնը։ Ադրբեջանական կառավարության ներկայացուցչի հետ հանդիպման ժամանակ, որը տեղի է ունեցել եվրոպական երկրներից մեկում, Արսեն Խառատյանն, ըստ աղբյուրի, նշել է, որ ներկայացնում է Փաշինյանին, որը հետաքրքրված է բանակցությունների նոր ձևաչափով, Հայաստանի նոր կառավարությունն էլ իբրև պատրաստակամ է ապագա բանակցությունների համար ընդունել փուլային կարգավորման պլանը:
Ու կապ չունի, որ Արսեն Խառատյանը վաղուց հերքել է ադրբեջանական քարոզչամիջոցի հրապարակումը: Պարզվում է, որ մեր մոտ ադրբեջանական լրատվամիջոցները դարձել են հարյուր տոկոսանոց տեղեկությունների աղբյուր: Քոչարյանական-միշիկական հարյուրավոր քարոզչամիջոցները սրանց արդեն չեն բավարարում, ադրբեջանցիներին են օգնության դիմել:
Մենք այսպիսի բան չենք կարողանում հիշել, որ ադրբեջանցիները ինչ-որ բան «սլիվ» անեն, ու մեր մոտ դա ներքաղաքական հարցերում որպես փաստարկ ներկայացվի: Ասենք, որ ռուսական լրատվամիջոցներին վճարովի հոդվածներ և հարցազրույցներ են պատվիրում, դա կարող ենք մի կերպ հասկանալ, բայց որ ադրբեջանական լրատավամիջոցների հետ են «քարդաշացել», դա նոր բան է:
Ու հետո սրանք առավոտից երեկո բարբաջում են թուրքի ջրաղացին ջուր լցնելուց: Մեր դեպքում սրանք ոչ միայն ջուր լցնողն են, այլև հենց ջրաղացի դերն էլ են կատարում:
Բա որ չեն ասում՝ ես հաստատ գիտեմ, որ տենց բան է եղել: Բոլորը Ջեյմս Բոնդ են դարձել: Մեկը Փաշինյանի ու Ալիևի խոսակցությունն է ծերից ծեր պատմում, էս մեկը՝ թե Եվրոպաներում Խառատյանն ում հետ ինչ է խոսել: Ասենք, իմանաք, որ այդպես տեղեկացված մենակ «Շպիոն Օնիկն» է լինում: