- Պարոն Հարությունյան, ինչպե՞ս կգնահատեք ընտրությունների որակը:
- Շատ լավ ընտրություններ էին: Արդար, ազատ, թափանցիկ, ինչպես դասականն է ասում՝ աննախադեպ:
- Մտահոգություններ չունե՞ք:
- Ինչպես չունեմ, նորից մեկ անգամ պետք է անցնեմ այդ չարաբաստիկ արդար, ազատ և թափանցիկ ընտրություններով:
- Բայց դա ի՞նչ խնդիր է:
- Ձեր համար խնդիր չէ, բայց այս չեղած վիճակում իմ համար շատ ծանր ֆինանսական բեռ է նման արդար, ազատ և թափանցիկ ընտրությունները ևս մեկ անգամ կազմակերպելը:
- Ասում են՝ ընտրակաշառք եք բաժանել:
- Հերյուրանք է, ընտրաթերթիկների լուսանկարումը ուրիշ բանի համար է: Մեր բանկերում դա փոխարինելու է երաշխավորագրերին: Ընտրաթերթիկի լուսանկարը ներկայացնելու դեպքում այլևս երաշխավոր պետք չի գա: Բանկերը կհասկանան, որ դիմացը բարձր քաղաքացիական գիտակցությամբ քաղաքացի է:
- Ձեր ընկերը՝ Մարտունու քաղաքապետը, փակել էր քաղաքը և չէր թողնում, որ ընդդիմադիրները մտնեն քաղաք և այնտեղ հանրահավաք անեն: Ի՞նչ կասեք:
- Իմ ընկերն ընդհանրապես մեղավոր չէ: Միջադեպից հետո ինքը միանգամից եկավ իմ մոտ ու ամբողջը պատմեց: Ինքն իր մի քանի տասնյակ ընկերներով կանգնած է եղել քաղաքի մուտքի դիմաց, հենց այնպես, առանց միտումի: Այդ ընդդիմադիրները եկել և սկսել են վիրավորել քաղաքապետին ու նրա ընկերներին: Այնուհետև դեմոնստրատիվ կերպով ծակել են իրենց մեքենաների անվադողերը, որպեսզի չկարողանան մտնել քաղաք: Հակիրճ ասեմ՝ քաղաքապետը ни в чем не виноват: