- Տիկին Խաչատրյան, ճի՞շտ է, որ ժամանակին բժիշկ եք եղել:
- Իհարկե, բա հո սաղ կյանքս պիկետ անող չեմ եղել: Բժիշկ էի աշխատում, բայց հետո հասկացա, որ իմ իրական կոչումը քաղաքականությամբ զբաղվելն է:
- Ինչի՞ց հասկացաք:
- Գոռ Վարդանյանի հպումը փոխեց իմ ողջ ներաշխարհը: Ես դրանից հետո դարձա նոր մարդ, նոր ցանկություններով ու պահանջներով: Բացի այդ, գլխավոր բժիշկն ասաց, որ նման սթրեսից հետո ինձ հանգիստ է պետք:
- Ուրախ ե՞ք, որ ձեր կյանքը փոխվեց, այլևս բժշկությամբ չեք զբաղվում:
- Այստեղ կա երկու ասպեկտ: Գումարային առումով ավելի ձեռնտու է պիկետ կազմակերպելը: Այստեղ ես եմ շահել: Բայց առաջին մասնագիտությամբ լինելով բժիշկ՝ պարտավոր եմ մտածել նաև հիվանդների մասին: Այս առումով նրանք միանշանակ շահել են, որ ես այլևս քաղաքականության մեջ եմ:
- Եվ մի քանի անձնական հարց: Ձեր ամենասիրած ֆիլմը:
- «Հրեշների գայլը», բայց սիրում եմ նաև յութուբով դիտել այն պահը, երբ Գոռ Վարդանյանը գրկում է ինձ: Այդ պահին հիմնականում ստոպ եմ տալիս:
- Տղամարդու ձեր իդեալը:
- «Հրեշների գայլի» Գոռ Վարդանյանի կերտած կերպարը՝ առնական, բրուտալ, հանցագործներին վախ ներշնչող, լեզուներ իմացող:
- Սիրած կերակուրը:
- Քաղաքապետարանի դեպքից հետո ես միայն մեկ կերակուր եմ ճանաչում՝ յաիչնիցա ս պամիդորամի:
- Սիրած երաժշտությունը:
- «Հրեշների գայլի» միջի երաժշտությունը: Գրեթե համոզված եմ՝ նա է գրել երաժշտությունը: