Մեղադրյալ Քոչարյանի աջակիցների գրաճանաչ մասը լայն քննարկումների առարկա են դարձրել ԱԱԾ նախկին ղեկավար Վանեցյանի, ոստիկանապետ Օսիպյանի պաշտոնանկ լինելը (պիցցա ուտողներին չի վերաբերվում, նրանց հիմնական գործառույթը հերոս գոռալն է): Մեղադրյալ Քոչարյանի առաջատար լրատվամիջոցը գտնում է, որ Վանեցյանի հրաժարականի պատճառը խորքային է և ասում է,որ Փաշինյանի կռիվը ոչ այնքան Վանեցյանի, Օսիպյանի հետ է, որքան մեր պետության, և որ պետական օրգանիզմը չի ընդունում Նիկոլ Փաշինյանին որպես ղեկավար, ինչպես որ մարդու օրգանիզմն է պայքարում օտար մարմնի դեմ։ Շարունակելով ուժային կառույցների ղեկավարներին պետության հետ նույնացնելը, որ Նիկոլ Փաշինյանը հրահանգներ է տալիս ուժային կառույցների ղեկավարներին, որպեսզի նրանք շոուի «մատերիալ» ապահովեն։ Պետությունը, սակայն, վարչապետ Փաշինյանին «ո՛չ» է ասում՝ պնդելով, որ հնարավոր չէ ապօրինությունների գնալ, քանզի վերջում կդատվեն բոլորը։ Իհարկե, մեղադրյալ Քոչարյանի կայքը զերծ չի մնացել նաև ահաբեկումից և ասում է, որ Պոպուլիստ հեղափոխականը ( խոսքը վերաբերում է Նիկոլ Փաշինյանին) իր գլուխն ուտելու է, բայց չի մանրամասնում, թե ոնց է գլուխն ուտելու:
Իսկ հիմա ամեն ինչ հերթով: Այո, հասարակությունը դժգոհ է վարչապետ Փաշինյանից: Ինչպես տեսնում ենք, վարչապետ Փաշինյանից հասարակության դժգոհությունն ու մեղադրյալ Քոչարյանի աջակիցների դժգոհությունը տարբեր են: Հասարակությունն արդարադատություն է պահանջում և դժգոհում է,որ նրանք, ովքեր երկիրը քարուքանդ են արել և մարտի մեկին կրակել են խաղաղ ցուցարաների վրա, չեն պատժվում, իսկ մեղադրյալ Քոչարյանի աջակիցներն արդարադատության պահանջը համարում են շոուի «մատերիալ» և ուժային կառույցի երկու ղեկավարներին նույնացնում են պետության հետ և Պետությունը (այսինքն՝ Վանեցյանն ու Օսիպյանը ) ոչ է ասում Փաշինյանին, որ անհնար է ապօրինությունների գնալ և հրաժարական է տալիս:
Հետաքրքիր է, չէ՞, թե լրատվամիջոցը որտեղից գիտի, թե ինչին են նրանք ոչ ասում: Իսկ մամուլի հրապարակումների համաձայն նրանց Վարչապետն է պաշտոնանկ արել: Արդարության պահանջ է: Արձանագրենք: Մեղադրյալ Քոչարյանի աջակից լրատվամիջոցի անկեղծությունը: Նրանք այլ կերպ չեն էլ կարող պատկերացնել, որ իշխանությունն առանց ուժայինների աջակցության կարող է գոյություն ունենալ և իրենց համար իշխանավորը նույն պետությունն է, ինչպես եղել է իրենց պաշտպանյալի ղեկավարման տարիներին: 1998թ իրենց պաշտպանյալն իշխանության եկավ ուժայինների միջոցով և 10 տարի իշխանությունը պահեց ուժայինների միջոցով: Այնուհետև Քոչարյանի լրատվամիջոցը գտնում է, որ եթե Վանեցյանին և Օսիպյանին պաշտոնանկ է արել Փաշինյանը, ապա խնդիր է ունեցել ոչ թե ուժայինների ղեկավարների հետ այլ պետության հետ, որ պետական օրգանիզմը չի ընդունում օտար մարմնին և պայքարում է նրա դեմ:
ՀՀ-ում իշխանությունը պատկանում է ժողովրդին, և ժողովուրդը իր իշխանությունը վստահել է Նիկոլ Փաշինյանին, իսկ իրենց պաշտպանյալը նման երջանկություն չի ունեցել: Ենթադրվում է, որ պետության համար Նիկոլ Փաշինյանն օտար լինել չի կարող: Իհարկե, մարդու օրգանիզմն օտար մարմին չի ընդունում և պայքարում է այնքան, որքան դիմադրողականությունը բավարար է լինում: Այս պարագայում մարդը պայքարելու հնարավորություն է ունենում: Բայց մարդու օրգանիզմում երբեմն լինում է չարորակ գոյացություն, և եթե մարդը ժամանակին չի կարողանում մայր ուռուցքը հեռացնել, հետո արդեն մետաստազների դեմ գրեթե անհնար է լինում պայքարել, նույնիսկ քիմիան չի օգնում: Սա ի միջի այլոց: Բնական հարց է առաջանում: Քոչարյանի աջակիցներն ինչո՞ւ են անհանգստացած ուժային երկու կառույցների ղեկավարների պաշտոնանկության համար: Պատասխանը թողնում ենք ընթերցողին: Մեզ համար անչափ կարևոր է ընթերցողի կարծիքը:
Ջավահիր Այվազյան