Չբանակի չտոնը Չհայաստանում
Այս շաբաթ լրացավ ՀՀ Զինված ուժերի կազմավորման 30-ամյակը: Ով որ չի հավատում, կարող է բացել վիքիպեդիան, համոզվել: Կարդացի՞ք. դե, բոլոր դեպքերում սքրինշոթ արեք: Ի՞նչ իմանաս, կարող է վաղը Ադրբեջանը կամ ՆԱՏՕ-ն պահանջի հայկական բանակի մասին հրապարակումները վիքիպեդիայից հեռացնել: Այնպես, ինչպես արցախյան ազատամարտի տարեգրությունն են ջնջել Պաշտպանության նախարարության պաշտոնական կայքից:
Բայց մեր իշխանություններն իսկապես բախտիյար են: Բախտները բերեց, կորոնա ընկան, որի արդյունքում բանակի կազմավորման 30-ամյակին նվիրված միջոցառումները տեղի չունեցան: Այսինքն՝ այդ միջոցառումները այսպես թե այնպես տեղի չէին ունենալու, ուղղակի բախտները բերեց, որ հիմա Հայաստանում օմիկրոնի ուրվականն է շրջում, ինչ-կա չկա, վրեն են սպիսատ անում:
Բայց օմիկրոնը չխանգարեց, որպեսզի մեր իշխանավորները խմբակային ֆոտոսեսիաների մասնակցեին Եռաբլուրում: Հիմա Եռաբլուրը գործնականում մենակ դրա համար են հիշում: Ով ամուսնանում է, գնում, այնտեղ ֆոտոսեսիա է անում, ով բաժանվում է, նորից վազում է այնտեղ: Ում պաշտոն է պետք, կարելի է տեսնել Եռաբլուրում՝ տխուր, մտազբաղ, հայրենիքի համար սիրտը ցավող դեմքով, ով զրկվում է պաշտոնից, էլի Եռաբլուր է գնում՝ տխուր, մտազբաղ, հայրենիքի համար սիրտը ցավող դեմքով:
Նման վայրեր գնալիս, ինչ-որ դրես-կոդեր են գործում: Ինչ հագնել, ինչ գույնի և այլն: Ժամանակն է, որ նաև ֆեյս-կոդ էլ լինի: Ոչ միայն իշխանությունը, այլ նաև ընդդիմությունը, որ Եռաբլուր է գնում, պահի տակ չմոռանա, որ զինվորների պանթեոն է եկել, այլ ոչ թե՝ Armcomedy: Մենք բազմաթիվ մարդկանց գիտենք, որոնք վախենում են Եռաբլուր գնան, խելագարվեն, դրանք գնում՝ բերանները մինչև ականջները բացած, հռհռում են: Գոնե ձևի համար մակիյաժ արեք, որ նույնիսկ հռհռալիս դեմքը տխուր մնա. տխուր ծաղրածուների նման:
Մի գիժ պետությունը գցեց ծովը...
Ընդհանրապես, չգիտենք, ձեր մոտ ոնց, ինչ, բայց երբ Նիկոլ Փաշինյանը իր այդ ֆեյսբուքյան հերթական ասուլիսն է տալիս, այնպիսի զգացողություններով ենք լսում, ինչպես մեղադրյալը՝ դատավորի դատավճիռը: Ճիշտ ասեք, ձեր սրտի զարկերն էլ ե՞ն արագանում, երբ լսում եք: Լուրջ ենք ասում, սպասում ենք, տեսնենք, այս անգամ ինչ վճիռ է կայացնելու պետության, հանրության դեմ: Ինչ նոր տարածքներ են համարվելու ադրբեջանական, 1991-ից այս կողմ ինչ պայմանագրեր են համարվելու հակապետական, ինչ զինադադարներ են համարվելու պարտվողական, ինչ հին ու նոր արտահայտություններ կան, որոնք չի կարելի ասել՝ Ալիևին կամ Էրդողանին զայրացնելու համար:
Ընդ որում, նայես-չնայես, հաջորդ օրը սաղ ֆեյսբուքը գժված դա է քննարկում: Ուզած-չուզած, կարդում ես, խելագարության մի քանի նոպա էլ դու ես վաստակում: 2019-ին, երբ Սոչիում հայ համայնքի հետ հանդիպմանն ասել էր, թե պետք է գժի դերի մեջ մտնել, կամ գիժ ձևանալ, մեզ թվում է, հիմա էլ է այդ դերի մեջ մտել: Իհարկե, կարող են հարց տալ, թե այդ ե՞րբ է այդ դերից դուրս եկել, որ հիմա նորից մտնի: Տարբերակ է: Բայց ռացիոնալ դաշտում բացատրություն չկա այս մարդու ասածներին ու արածներին: Իր մտքերի 0,000001 տոկոսը Տեր-Պետրոսյանը ասած լիներ, ինչքան քյարթու մտավորական ու ԱԺԲԼԺԿՄՃԿՆՎՀՅՏ կուսակցություն ու հայրենիքափրկիչ դեմքեր կան, Կինոյի տնից ամիսներով դուրս չէին գա: Իսկ հիմա. հեչ, մի երկու հատ քֆուր տվին, հետո կգնան, Ալեն Սիմոնյանի կողքը կնստեն, պետականամետ գործունեությունը կշարունակեն: