Ինքը պարետ է՝ լեյտենանտ-օլիգարխ զինվորական կոչումով: Զանգահարում է հեռախոսը, էկրանին գրված է՝ հեղափոխության միակ շահառու, պարետի գլխավոր արտակարգ խորհրդական Սամվել Ալեքսանյան:
«Ալո»:
«Բարև, աժժ ջան»:
«Պարոն Ալեքսանյան, շփոթել եք, զանգել եք ՀՀ պարետին»:
«Ավինյան ջան, ներող, մի քիչ քեֆս լավ ա, օրվա եկամուտները հաշվեցինք, աչքերիս չհավատացի, ձեռս քցեցի «Երևան-Սիթիի» օղիների բաժնից ամենաթանկ օղին վերցրեցի ու քաշեցի գլուխս, հետո մենակ հասկացա, որ տեխնիկական սպիրտ էր, պարզապես տիկին Շողերինան իմ գինն էր դրել վրան»:
«Լարված օրեր են, պարոն Ալեքսանյան, ձեզ զգոն պահեք, առաջիկա օրերին կարող եք մուտք գործել Forbes-ի առաջին տասնյակ»:
«Տիկո ջան, Սամվելն էն տղեն ա, որ երբեք չի մոռանա իրա հովանավորներին: Իմ պահով կարաս դաժե Սերժենցից կուրսվես: Ալեքսանյանը կյանքում քցած չկա»:
Պատկերը փոխվում է: Ազգային ժողովում պատասխանում է պատգամավորների հարցերին:
«Պարոն Ավինյան, ինչո՞ւ չեք փակում մի շարք երկրների հետ օդային սահմանը. չէ՞ որ այդ երկրներում մոլեգնում է կորոնավիրուսը»,- հարցնում են:
«Մեզ համար յուրաքանչյուր քաղաքացու շահ գերակա է, մենք չենք կարող արգելքներ կիրառել, որ կվնասի մեր քաղաքացիների բիզնես-շահերին: Եվ մի մտածեք, որ այդ միակ մարդը Սամվել Ալեքսանյանն է: Ես կարող եմ նաև առնվազն ևս մեկի անունը նշել: Օրինակ՝ Շողերինա Ալեքսանյան»,- պատասխանում է ինքը:
Արթնանում է պարետատանը՝ Ալեքսանյանի կողմից կազմակերպված խաղարկության աղմուկից: