- Բարև, ձերդ գերազանցություն:
- Բարև, քո արևին կայֆաֆատ ես լինո՞ւմ, դուրդ կգա՞ ասեմ՝ բարև չստացված Իսաև:
- Շեֆ, մի նեղացի, ասի մի քիչ ուրախացնեմ Վատիկանի պադվալներում անցկացրածդ մութ օրերը: Համ էլ, ինչ վատ կլինի՝ դիմի Հռոմի պապին, մեկ ա մոտիկ ես հետը, թող քեզ կարգի կարդինալ: Դրանից հետո առը հա, թե Ինտերպոլը կարողանա քեզ ձերբակալել, իսկ Վատիկանը հանձնի Հայաստանին:
- Դու քո մասին մտածի, ռուսական անձնագիրդ աչքի լույսի նման պահի: Ընդհանրապես, ճիշտ կանես Հայաստանից դուրս հանես, ուղարկի Կադիրովին՝ թող մնա իրա մոտ:
- Այ ցավդ տանեմ, դու դրան լավ չգիտես, անձնագիրս ուղարկեմ մոտը, հենց ընկնեմ նեղը՝ ասեմ հետ ուղարկի, դիմացը լիքը բան կուզի:
- Օրինակ:
- Օրինակ կարող է պահանջել, որ իրեն հանձնենք Քաջարանի պղնձամոլիբդենայինը:
- Չէ, ուրեմն մի ուղարկի, մի անձնագրի համար վարի չենք տալու տարիների քրտինքով ձեռք բերվածը: Լսի, ձև չունե՞ս էն Գ-ին տեսնելու:
- Մեծ ախպեր, հիմա սաղ Գ են, որ մեկի հետ ես:
- Էլ մի, Գ Խ-ի հետ եմ: Տես դրան, ասա՝ ինչ տաս-չտաս, հանկարծ Յուքոմի իմ փայի վրա պայման չկապես: Էդքան տարի հետույք չենք տվել, Սերժի սֆաթը յոլա տարել, որ հիմա Նիկոլին նվեր տանք:
- Օկ, շեֆ ջան:
- Մյուս անգամ արի շփվենք «Ինձ պետք է այսինչ բանը» ֆեյսբուքյան խմբում: Դու կասես՝ ինձ խոստովանահայր է պետք, ես կասեմ՝ լսում եմ, որդյակս: