Նյու Յորքում հայ համայնքի հետ հանդիպման ժամանակ Նիկոլ Փաշինյանը հայտարարել է, որ գոհ չէ կոռուպցիայի դեմ պայքարի արդյունքից, և դա է նաև ուժային երկու կառույցների ղեկավարների փոփոխությունների պատճառը և չի հասկանում, որ քաղաքական փոփոխություններից հետո ՀՀ-ում կարող է լինել պետական պաշտոնյա և մտածի կաշառք վերցնելու մասին և զարմացած ասել է. «Ինչքան էլ տարօրինակ թվա, ոչ բոլորը դա արձանագրում են, որ իսկապես իրականություն է: Օրինակ` ես չեմ հասկանում, ինչպե՞ս կարող է այս բոլոր իրադարձություններից, քաղաքական փոփոխություններից հետո Հայաստանի հանրապետությունում լինել պետական պաշտոնյա եւ մտածել, որ հնարավոր է կաշառք վերցնել, ապօրինություն թույլ տալ: Դա ինձ համար ամենազարմանալի հարցն է, որի պատասխանը ես չեմ գտնում: Ամեն շաբաթ կաշառքի գործով պաշտոնյա է ձերբակալվում, եւ ես չեմ հասկանում այդ մարդկանց մտքի տրամաբանությունը: Այդ մարդիկ հեռուստացույց չե՞ն նայում, լուրեր չե՞ն կարդում, այդ մարդիկ ընդհանրապես Հայաստանի հանրապետությունից չե՞ն»:
Առանց զարմանալու փորձենք հասկանալ և պատասխանը գտնել, թե կոռուպցիայի դեմ պայքարն ինչո՞ւ է այսքան անարդյունավետ, ինչո՞ւ է ամեն շաբաթ կաշառքի գործով պաշտոնյա ձերբակալվում հետհեղափոխական Հայաստանում, ինչո՞ւ է պետական պաշտոնյայի մտքով անցնում կաշառք վերցնել և ինչո՞ւ է պաշտոնյան ապօրինություն թույլ տալիս:
Պարոն Փաշինյան, Դուք եք տարբեր առիթներով հայտարարել, որ պետական կառավարման համակարգում հին կադրերն են, ընդամենը 2-3%-ն են նորերը: Մենք էլ հավելենք, որ պետական կառավարման համակարգն էլ նույնն է: Հեղափոխության հիմնական պահանջն էր փոխել կոռումպացված պետական կառավարման համակարգն իր բաղադրիչներով: Նույնիսկ անգրագետ Պողոսին հայտնի կլինի, որ եթե պետական կառավարման համակարգը մնացել է նույնը, կադրերը մնացել են նույնը և 2-3%-ը հնարավորություն չի ունենա հեղափոխության պահանջներն իրականություն դարձնել:
Հենց սկզբից ոստիկանապետի, ԱԱԾ-ի ղեկավարի նշանակումից հետո Հայաստան 24.com-ը բազմից բարձրաձայնել է, որ մերժվածներն իրենց իշխանությունը պահել են բացառապես ուժայինների շնորհիվ, և եթե առանցքային պաշտոնները զբաղեցնում են նախկինները, մասնավորապես` ուժային կառույցները, ՊԵԿ, ԿԲ, ապա անհնար կլինի կատարել հեղափոխության պահանջները: Իրենց կադրերով, իրենց օրենքներով իրենց դեմ պայքարելն աբսուրդ է: ԱԺ ընտրություններից հետո ունեիք քաղաքական մեծամասնություն, պիտի լուծեիք ուժային կառույցների ղեկավարների հարցը, հիմա նոր ԱԺ-ում փոխում եք օրենքը, որ հնարավորություն լինի ոչ մասնագիտական կառույցից մարդ նշանակել:
Հեղափոխությունից անմիջապես հետո աղմկահարույց բացահայտումներ էին լինում, կոռուպցիայի դեմ պայքարի շրջանակներում թալանչիներ էին բռնում, որոշ ժամանակ անց բաց էին թողնում, և թալանչիները բոլորը արտերկրում բուժման կարիք էին ունենում, հանրությունը զարմանում էր, պարոն վարչապետ, Դուք ինչու չէիք զարմանում, որ հիմա եք զարմանում: Եթե մարդը նույն տեղը աշխատում է նույն օրենքներով, իսկ ինչու պիտի նույն ձևով չաշխատի: Պարոն վարչապետ, հեչ զարմանալու բան չկա, եթե թալանողն էլ, թալանչուն բռնողն էլ կապված են տարատեսակ թելերով, էլ ինչու պիտի բաց չթողնեն, և մնացյալներն էլ գիտեն, որ եթե իրենց էլ բռնեն, ապա բաց են թողնելու և այսպես շարունակ: Եթե դատաիրավական համակարգում բարեփոխում չեք արել, էլ ի՞նչ իրադարձություններից եք խոսում, որ պաշտոնյան էլ կաշառք չվերցնի:
Կոռուպցիայի դեմ պայքարը համակարգային է լինում, մանր-մունր պաշտոնյաներին կաշառք վերցնելու պատճառով ձերբակալելը կոռուպցիայի դեմ պայքար չէ: Թե չէ հեղափոխությունից մեկուկես տարի անց կոռուպցիոն պետական համակարգը թողնել նույնը և չհասկանալ ու զարմանալ, թե ինչու են պաշտոնյաները կաշառք վերցնում, անկեղծ ասած, այ անհասկանալին սա է:
Հուսանք, որ ամեն ինչ կորած չէ, և Ձեր վերադարձին կհաջորդի պետական կառավարման համակարգի փոփոխությունը, հակառակ պարագայում էլի պետական պաշտոնյայի կաշառք վերցնելը անհասկանալի ու զարմանալի կլինի:
Ջավահիր Այվազյան
«Չորրորդ իշխանություն», 2, 2019