... Եվ դարձեալ փօշմանեալ եղաւ զՊարոյրն, և ետ առաւ զթուղթն յետաձգումի, որ կատարուի մարգարեութիւնը, թէ բնաւ չի փօխուի օրն քվեարկութեան, եթե Տէրը չկամենայ։ Ամէն։ Եվ ահա Սէրժը աշակերտների հետ Գալիլեացիների երկիրը գնաց, և ամէնքը ժողովվեսցին նորա առաջին, զի առաջուց ցուցակագրեալ էին, և քարոզում էր (Սէրժը) նորանց առաջին, և ամէնքը լսում էին, և բնաւ մխիթարութիւն չունեին իրենց օրերումը։
Եվ ահա սորանցից մէկը խօսեց տիրոջ առաջին, և ասաց. «Տէ՛ր, ահա դու Հրեաստանի մէջ բնաւ չորս ձայն չունես, ապա ինչպե՞ս պիտի հարիւր տօկօս խփես, և կամ իննսուն, և կամ ութանասուն»։ Սա էլ պատասխանեց, և ասաց. «Երանի նրանց, ովքեր կընտրուեն առանց ձայն ունենալու, զի նրանցն է երկրի հարստութիւնը։ Անօրեննե՛ր, մի՞թե չեք լսել, որ մեր Տէր Յիսուսը չորս ձկով հինգ հազար մարդ կերակրեց, և ոչ ընտրական յանձնաժողով ուներ, ոչ Վօվայ։ Եվ ահա ես դորանցից ունեմ, մի՞թե իմ չորս ձայնով հարիւր տօկօս չեմ խփիլ»։
... Եվ դարձեալ մի ուրիշը եկաւ, և երկրպագութիւն արեց նորա առաջին, և ասաց. «Տէ՛ր, ահա քեզանից առաջ Րաբբին եկաւ, և ամէնքիս ձէռքով բարևեց, և ասաց, որ պայքարը չարի և բարու միջև է։ Հիմա ի՞նչ ես ասում որ անենք, զի ահա քո աշակերտները բնաւ տասը դահեկանը չեն բաժանում, ինչպէս որ օրէն է»։ Սա էլ պատասխանեց և ասաց. «Մի՞թե իրաւ կոյր եք և չեք տէսնում, որ Րաբբին ձեզ ճշմարտութեան կեսն է ասել, զի նորա ասածի կեսն է ճիշտ»։ Եվ ամէնքը իրար երեսի նայեցին, և դարձեալ սորանցից մէկը հարցրեց. «Տէ՛ր, ո՞րն է նորա ասածի ճիշտը»։ Սէրժն էլ ծիծաղեց և ասաց. «Ձեզանից թաքցնելու բան չունեմ, զի չկա ծածուկ բան, որ յայտնի չդառնայ։ Ահա ես չար եմ, և դորանում Րաբբին իրաւացի է, բայց մի՞թե նա բարի է։ Ինչպէս որ ծառը իր պտուղներով կճանաչուի, այնպէս էլ թէկնածուն` իր յաճախօրդներով։ Մի՞թե չար թէկնածուն բարի յաճախօրդ կունենայ, զի եթե թէկնածուն չար է, նորա յաճախօրդն էլ չար կլինի»։ Եվ ամէնքը լսեցին, և իմացան, որ Րաբբիի քղամիդի ցէխօտումն իզուր էր։ Ամէն։
«Չորրորդ իշխանություն», 2013թ., փետրվարի 13